امشب از آن شب هاییست که باز هَم افتاده ام در فاز ِ زنجه موره . یکی نیست بگوید دختر تو چرا آدم نِمی شوی ؟ مانده ام خدایا آیا می شود روزی مَن نیز هم به جرگه یِ آدمها بپیوندم ؟ دوره ی کلاسهایم در حال اِتمام است و کار ِمان از چند روز ِ دیگر شروع خواهد شد . دارَم پراکنده گویی میکنم . این هم نشان از ذهن ِ آشفته یِ من دارد . چقدر دلَم پستِ طولانی میخواهد .